Malalangoy ko ba

Ang naglulumiyad na dagat ng lumbay?

Mararating ko ba

Sa dapok na Pakpak ang malayong pampang…

Sa lumalagunlong

Kalampag ng alon sa budhi kong bingaw,

Ako'y naniwalang

Sa pagkaparool ang tao'y nilalang!

Dami ng Panata

Na naging Hinakdal sa dibdib kong durog!

Dami ng rosaryong

Nagkabuhul-buhul sa sama-ng-loob!

Subali't ang Langit

Sa kalulunura'y hindi ko maabot!

Sa paninimbulan

Sa aking Sarili'y lalong napalubog!

Dati-rati ako'y

Bulaklak ng Agos ng isang Kahapong

Batbat ng pangarap

Sa kristal na ilog ng payapang nayon!

Dati-rati ako'y

Kumakantang Bukal sa kunday ng Alon

At putting Kilapsaw

Ng Langit sa batis ng dakilang layon…

Subali't nang biglang

Nabasag na Bula ang kawalang-malay,

Napigtal na Ganda

Ang Kamusmusan ko sa kaluwalhatian!

Naging Bitling ako

Sa mahabang kawil ng Sangkatauhan

Ang pagkakasala'y

Nagpalag na Sumpa sa buntot ng Buhay!

Ang Kabathalaan,

Sa kaanyuan ko'y pusong nilapurit…

Saka ipinukol

Sa Mukha ng Diyos ang sariling putik!

Ang karupukan kong

Alabok sa yapak ng paang marungis

Ibig kong kanya ring

Kilanling larawang kaputol ng Langit!

Sumulak sa imbing

Damdamin ko'y bagsik ng dugo ni Kain:

Sumisiklab ang poot

Sa pagkapingas ko sa naglahong Aliw!

At rumaragasang

Bawa't maraana'y lipaypay sa Dilim…

Hanggang sa ibagsak

Sa kanyang Prdestal ang sanlaksang Lagim!

Nagbanlaw sa bukal

Ng luha ng pusong windang sa pagliyag -

Ang Tukang sa Dugo

Ng mga inapi'y sumuso ng Lakas!

Ang ginto't talino

Sa Bundok ng Diyos ay aking binakbak…

At sadyang binuksan

Ang tiyan ng lupang itlugan ng Uwak!

Sa Kabuhungan ko'y

Nagbunton ang bungong aking hinahagdan

At ang bawa't ulong

Nagyuko sa aki'y siyang nagpapasan…!

Nguni't nang magsukdol

Ang kabaliwan kong pantaya'y Maykapal,

Nagkagiba-gibang

Kastilyong Baraha ang pananagumpay!